اختلالات یادگیری در کودکان (قسمت دوم)

ویژگی های کودکان مبتلا به اختلالات یادگیری
مهمترین ویژ گی ها و نشانه های کودکان مبتلا به این اختلالات را می توان این گونه فهرست کرد: عملکرد تحصیلی پائین، برتری حافظه کوتاه مدت، اختلالات زبان، اختلال خواندن، پاسخ های نامربوط به موضوع مورد بحث، اشکال در جهت یابی، استفاده از انگشتان برای حساب کردن، پیش فعالی یا فعالیت کمتر، حواس پرتی و فراموشی جزئیات مهم، دستپاچگی، هماهنگی ضعیف چشم و دست و ... .
تشخیص اختلال در یادگیری:
اختلال در یادگیری اغلب معلولیتی مخفی و پنهان است. بنابراین اگر فکر می کنید کودکتان دچار این مشکل است او را نزد یک روانشناس ببرید تا مورد ارزیابی قرار گیرد. زیرا تشخیص زودهنگام و رسیدن به موقع به کودک تأثیر شگفت انگیزی در نتیجه کار دارد.
نکاتی که والدین باید بدانند و رعایت کنند:
1- روش ما در مورد پذیرش و واکنش نسبت به مشکل کودک، بی نهایت در اعتماد به نفس او و رفتار اعضای خانواده با او مؤثر خواهد بود.
2- بی پرده و واضح با او صحبت کنید. بسیار مهم است که با حرف هایتان این فکر را که او “کودن” ، “احمق” و “ناتوان” است از بین ببرید. به او کمک کنید تا نقاط قوت و ضعف خود را دریابد.
3- از یک روش مشخص استفاده کنید. این مشکل هر چه باشد شما باید بکوشید نقشه ای طراحی کنید که بتوانید از عهده آن برآیید. برای مثال اگر کودک نمی تواند به یاد بیاورد که تکلیف شب چیست و چه باید بکند، به او بیاموزید دفترچه یادداشت داشته باشد و هرچه معلمش می گوید در آن بنویسد. اگر مشکل کودک در انجام کارهای پشت سرهم و به یادآوردن وقایع چند دقیقه تا چند ساعت پیش است در یک زمان به او بیش از یک دستور ندهید.
4- بر روی نقاط قوت کودک تأکید کنید. به دنبال راههایی بگردید که کودک در آن راهها بتواند موفق شود و احساس خوبی در مورد خودش پیدا کند. او را به خاطر هر کارخوبی که انجام می دهد تحسین کنید. ممکن است کودک نتواند محاسبات ریاضی را خوب انجام دهد ولی امکان دارد هنرمند خوبی باشد یا خواهر بزرگتر مهربانی باشد و … .
5- به کودکان کمک کنید تا مهارتهای اجتماعی و برخوردهای درست را بیاموزد. از آنجا که بسیاری از کودکانی که دچار ناتوانی در یادگیری هستند در ارتباط برقرار کردن با مردم و برخوردهای اجتماعی مشکل دارند ، این پیشنهاد رابکار بگیرید:
کودک را به برقراری ارتباط دوستانه تشویق کنید. دوستان کودکتان را به منزل دعوت کنید که با هم بازی کنند یا اجازه بدهید او به منزل دوستانش برود. در صورت لزوم ، واکنش و برخوردهای درست را در مناسبات دوستانه به کودک بیاموزد و با او تمرین کنید.
مهارتهای اجتماعی را به کودک بیاموزید و به او الگو ارائه دهید. کودکانی که ناتوانی در یادگیری دارند اغلب رفتارهای نسنجیده ای دارند، خارج از نوب حرف می زنند و یا نامناسب رفتار می کنند. به صورت نمایش رفتارهای درست اجتماعی و آداب و رسوم صحیح را با او تمرین کنید و به او نشان دهید که چگونه باید با مردم رفتار کند.
6- منتظر معجزه نباشید. ناتوانی در یادگیری درمان نمی شود. فقط می توانید روشهایی را به کار گیرید که نقاط ضعف کودک تا حدودی جبران شود. خودتان را درگیر باورها و عقیده های نادرست دیگران مبنی بر استفاده از رژیمهای غذایی خاص، ویتامین ها، تمرین های سخت و …نکنید. به یاد داشته باشید که تجربه نشان داده است بسیاری از کودکان دچار ناتوانی های یادگیری در دوران دبستان سختی های بسیاری کشیده اند ولی با رشد و افزایش تجربه و مهارت ، آموخته اند که از نیروها و نقاط قوت شان به درستی استفاده کنند. این کار احتیاج به وقت و تلاش بی وقفه دارد.

مرضیه عزیزی

0