یکی از مشکلاتی که اساسا وجود دارد بحث افراط یا تفریط است و برای اینکه از افراط فاصله بگیریم به تفریط روی می آوریم و برای اینکه از تفریط فرار کنیم به دام افراط می افتیم.
یکی از مصادیق این افراط و تفریط ازدواج است. متاسفانه کسانی که در ازدواج عاشق کسی می شوند به جای اینکه او را با ملاک های معقول و حتی ملاک های خودش قبل از آشنایی بسنجد دقیقا ملاک هایش را با مشخصات معشوق هماهنگ می کند!! و بعد از ازدواج که تا حدود زیادی این احساس فروکش می نماید تازه پای ملاک های عقلانی به میان می آید و متوجه می شود که انتخابش اشتباه بوده است.
دقیقا نقطه مقابل این حرکت تاکید بیش از حد به موقعیت طرف مقابل است و اگر فردی فلان موقعیت را دارا بود برای ازدواج مناسب است صرف نظر از خصوصیات اخلاقی و رفتاری!!
چنین افرادی هم تجربه نشان داده که تجارت انسان کرده اند و بعد از مدتی زندگیشان رنگ نداشته و شاید به یک عشق قدیمی فکر کرده اند و چه بسا این بهانه ای برای خیانت به همسرشان شود. بنابراین توصیه می گردد توازن عقل و احساس در ازدواج رعایت شود.